Edebiyat

“Her şeyi yine unut ve yine iste; uslanmam, yine söz veririm. Neden mi? Çünkü gündüz geceye sadece güneş batana kadar karşı çıkabiliyor.”Prometheus’un şehirdeki cinayetleri artarken Minel Karaer ile Korel Erezli de ortak geçmişlerinde kaybolmaya başlarlar ve en büyük düşmanlarının Prometheus olduğun..

Kırık aynanınayrılmışparçalarında birlikteydik.Birlikteve paramparçaydık.“Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altında. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir platonun içinde. Tek amacınız ise alandaki ipu..

"Hayatta bazı şeyler vardır, izi kalır..."Belki de biz farklı renklerdik, aynı küpün farklı yanlarında olmak bizim tek kaderimizdi. “Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altında. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri..

Wisteria, bir zamanlar yeşil ve barış dolu bir diyardı.Şimdiyse kanla kaplı karanlık bir imparatorluk.Zaiden ve Saige, imparatorluğun kaderini omuzlarında taşıyan seçilmiş savaşçılardır. Sadakatleri, cesaretleri ve kılıçları onları her zamankinden daha büyük bir tehdidin karşısına çıkarır. Acıların ..

“Güneş, ışıklarını sende taşıyor sanki.Yaz günü göğe bakınca nasıl kamaşıyorsa gözlerim, mevsim fark etmeksizin sana bakınca da aynısını yaşıyorum.”İlteriş’te gerçekleşen bomba saldırılarının ardından savaş artık daha da çetin bir hale gelmiştir. Karahan’da birçok şehir yerle bir olurken hayatta kal..

“Roza ona hiç inanmıyordu, olmadığını söylüyordu ama o korsanın bir kalbi olabilir miydi? Çünkü Roza’nınki gibi cesur bir yürek bir kalpsizin uğruna harcanmazdı ya...”Roza ve ailesi, su kıtlığının yaşandığı Moğala bölgesinden uzaklaşmak için Eros isimli gemiyi seçmiştir. Tatlı suyun olduğu bölgeye g..

Senin görevin kalbimi korumaktı.HEPİMİZİN ACILARI VARDI AMA BEN BU ACILARI DİLE GETİREMEYECEK KADAR TUTSAKTIM.Kâhin gözlerini bebekten ayırıp yere çevirdi ve başını salladı.“Bu o, majesteleri,” dedi. “Kehanetin bebeği. Tacın sizden sonraki sahibi, krallığın tek kurtuluşu ve kalbin taşıyıcısı.”Prense..

“Bende senin kalbinin haritası var. Ben orada asla kaybolmam.”Krallıkların savaşı sona erdi lakin Sara ve Hazar’ın savaşıdaha yeni başlıyor... Sara ondan ustalıkla gizlenen sırları art arda öğrenmenin şaşkınlığını yaşarken kendini bir kâbusun içinde bulacak, Hazar ise tüm bunların ortasında hiç olma..

Seni yanıma, tüm dünyayı karşıma almak istiyorum.Hava soğuktu, rüzgâr acımasız. Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Gün gelecekti, birileri bu kar küresini eline alıp sallayacaktı. Kar yağıyor sanacaktık oysa altüst olacaktık... Eylül, kışın en soğuk günlerinden birinde kendisini Aba..

"Kalbine elini uzat, tutunup kalkmak için seni bekliyor."Karlı bir ormanın tam ortasında tanıdım seni. Orman acımasızdı. Orman ıssızdı. Orman soğuktu. Sen ise bir kar tanesi gibi eşsizdin. Bir kar tanesi gibi erimeye mahkûmdun Eylül… Günler geçti, kış dindi… Güneş açtı, orman ısındı. Ve sen kar tan..

Yıldızları görebilmek için duvarları arasında yaşadığımız evimizden vazgeçtik."Sadece bedenlerimizi değil, ruhlarımızı da karantinaya aldılar. Ne bu karantinadan çıkabiliyoruz, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda da birlikte ol..

"Mesele hiçbir zaman karantinadan kurtulmak degildi. Mesele karantinayı sevmekti."Duvarların yükü hâlâ üzerimizde ve Karantina hâlâ bir adım arkamızda...Belki de kabullenmemiz gereken bir şey vardı bu hayatta. Karantina hayatın ta kendisiymiş; içinden çıkmak değil, içinde yaşamayı öğrenmek gerekirmi..

“Unutma; karanlık olmadan aydınlık bir hiçtir.”Teşekkür ederim hayatıma. Teşekkür ederim çektiğim her bir acıya, yaşadığım her mutsuz geceye, tüm korkularıma, girdiğim her çıkmaz yola... Teşekkür ederim karanlığıma çünkü hiçbiri olmasaydı ben de olmazdım, acıyı yaşamasaydım mutluluğun tadını bilemez..

Söz konusu ben olunca sustum, razı oldum.Ama şimdi söz konusu sensin, ve ben bütün dünyayı karşıma alacağım.Duyuyor musunuz?Şehirler ötesinden,denizler kadar uzaklardan gelen o bağırış seslerini...Kılıç, kesik, çığlık seslerini.Belki de yalnızca ben duyuyorum içimdeki savaşın seslerini...Bir tarafın..

“Ve hiç unutma, ışıklar sadece karanlıkta yanar.Su nasıl akarsa hep suya doğru, ateş nasıl çoğaltırsa yalnızca ateşi, rüzgâr nasıl bilmezse durgun esişleri, ölü her balık nasıl vurursa karaya, beşiğinden ayırılan bebekler nasıl ağlarsa onu alan kollar annesinden bir başkasıysa, bir kuş nasıl bilmezs..

Sen bırak tutunmayı, dünya bizi sarmalar.Kendimi yaşamaya değer görmediğim her şey benim bu hayattaki esaretimdir.Mine çocukluk döneminde babasından şiddet görmüş, annesi tarafından terk edilmiş ve sonrasında yurtta büyütülmüştür. Geçmiş travmalarının ve acılarının üzerine kendisine kurduğu yeni hay..

Işıklar Sana Evinin Yolunu GösterecekBirbirimizi uzaktan uzağa sevmek bir göldü, biz de o göle atlayan iki balıktık.O ufacık gölün içerisinde birbirimizi bulduk ve hiç kaybetmeyiz sandık.Oysa hiçbir şey sandığımız kadar kolay olmadı. Yan yana olmak koskoca bir denizdi ve biz bu denizde birbirimizi k..

Mavi Kuş ve Kafesinin Hikâyesi"Bu hikâyedeki Mavi Kuş benim, sevgilim. Hareket edebiliyorum, ama hiçbir yere gidemiyorum. Sen de benim kafesimsin. Senden kaçarken sana çarpıp yaralanacağım günü bekliyorum. Çünkü biliyorum ki ancak beni yaraladığın gün özgür olacağım. Şimdi beni özgür bırak. İstersen..

Ben ilk dilek hakkımda, bana dilek tutmayı öğreten adamı diledim."Renkli ışıkları sönmüş, ıssız ve bomboş lunaparka baktım. Ne kadar da benziyordu bana. Yıllarca ne olduğumu aradım durdum. Buydum ben işte, gece olduğunda terk edilen, ışıkları kapatılan, bomboş kalan bir lunapark... Kaşlarımı çattığı..

BİR VARMIŞBİR YOKMUŞYeni kitabını yazmak için sakin bir yer arayışına giren genç yazar Öykü, imza gününe gittiği bir kasabaya hayranlık duyar ve buraya yerleşmeye karar verir. Tüm kasaba sakinleri, ne kadar güvenli ve huzurlu olduğundan bahsetse de Öykü burada kaldıkça işlerin aslında göründüğü gibi..